Andsvar: Kasmír og sannleikurinn

Íslendingar eru að leika sér að eldi. Þjóðin stendur frammi fyrir mörgum innlendum kreppum, en Valkyrjukonurnar í ríkisstjórn og róttækar vinstrisinnaðar konur eru helteknar af Palestínu.

Innanflutningur fólks hefur aukist verulega á síðustu árum. Eftir fáeina áratugi gætu Íslendingar hæglega orðið minnihluti í eigin landi. Ég hef þegar lagt fram mannfjöldaspárnar.

Ísland hefur hvorki hagsmuni né áhrif í Miðausturlöndum. Eina niðurstaðan af sjálfhverfri sýndarmennsku þessara kvenna er veruleg fjölgun múslima sem nú búa á Íslandi. Þú, venjulegi borgari, greiðir fyrir velferð fólks sem aðhyllist gildi og trúarbragð sem er í grunninn fjandsamlegt íslenskri siðmenningu.

Flestir Íslendingar eru skelfilega fáfróðir um sögu íslams – ofbeldið, grimmdina, blóðuga útbreiðslu þess og rándýrt eðli. Ég skrifaði ekki eftirfarandi grein um Kasmír einungis til að afhjúpa fáfræði einnar íslenskrar konu. Ég skrifaði hana til að vara við. Þetta er forsmekkurinn. Ef þið komið ykkur ekki til vits og ára, blasir þessi vegur við.

Þegar hlutfall múslima hér fer yfir ögurstigið, er Ísland búið. Ekki segið að ykkur hafi ekki verið varað við.

Þetta er svar við grein í Morgunblaðinu frá 6. maí 2025, sem bar heitið „Hvað er að gerast á milli Indlands og Pakistan?“

Enn ein íslömsk hryðjuverkaárás í Kasmír. Enn ein greinin sem endurómar sama óheiðarlega handritið. Í þetta sinn á mbl.is, þar sem rætt er við Magneu Marínósdóttur – sem deilir áliti sínu án þess að láta sig þekkingu varða. Útkoman er kunnugleg: Sagan hefst árið 1947, múslimar eru einu fórnarlömbin og hindúar ásamt siðmenningu sinni hverfa af sjónarsviðinu.

Hugmyndin um Kasmír sem múslimskt svæði er afbökun úr samtímanum. Megnið af ritaðri sögu svæðisins – nær þrjú þúsund ár – var Kasmír miðstöð hindúískrar og búddískrar siðmenningar, í vitsmunalegum, andlegum og lýðfræðilegum skilningi. Íslam kom seint – og með ofbeldi, ekki samtali.

Í aldaraðir var Kasmír leiðarljós indverskrar siðmenningar. Stærðfræðingurinn Vateshwara var frá Kasmír og lagði á 10. öld fram mikilvægt framlag til stjörnufræði og hornafræði. Þar varð til kasmírskur shaivismi – ein fágaðasta heimspekistefna innan hindúisma – mótuð af hugvitsmönnum á borð við Abhinavagupta.

Sá heimur leið hvorki undir lok vegna valdaumbrota né vegna friðsamra innflytjenda, heldur vegna íslamskra landvinninga – fjöldamorða, þvingaðra trúskipta, eyðileggingu mustera og undirokun heimamanna.

Illræmdastur meðal hinna múslimsku valdhafa var Sikander Butshikan, soldán Kasmírs á síðari hluta 14. aldar. Viðurnefnið Butshikan, „tortímandi átrúnaðargoða,“ var ekki móðgun heldur sem heiðurstitill innan íslams. Hlotnaðist honum sú upphefð eftir að hafa eyðilagt hundruði mustera, bannað helgisiði hindúa, gert helgar ritningar þeirra ólöglegar og brennt Martand-sólarmusterið til grunna. Markmið hans var að afmá hindúasiðmenningu í nafni Íslams. Honum tókst það nærri.

Ferlið hélt áfram í bylgjum. Seint á 20. öldinni voru einungis fáir hindúar eftir – hinir svokölluðu Kasmír-panditar – og urðu þeir fyrir skipulagðri herferð íslamskra hryðjuverka og þjóðernishreinsana. Á tíunda áratugnum lýstu vígamenn, studdir af Pakistan, yfir heilögu stríði. Frá moskum ómuðu hótanir: Farið, takið upp nýja trú eða deyið. Þúsundir voru drepnir, konum nauðgað, heilu samfélögunum útrýmt.

Samt rammar greinin inn nýlegar blóðsúthellingar sem afleiðingu „spennu“ og „deilna.“ Hún minnist ekki á þá staðreynd að fórnarlömbin í apríl – nær allir hindúar, en enginn múslimi – voru valin til slátrunar vegna trúar sinnar. Sumir voru neyddir til að þylja Kalma (trúarjátningu múslima) til að staðfesta trú sína. Öðrum var skipað að girða niður um sig til að sýna hvort þeir væru umskornir.

Svo er það Magnea Marínósdóttir, sem þykist vera sérfræðingur. Frásögn hennar ber engin merki um að hún viti hver Sikander Butshikan var, hvað varð um hindúa í Kasmír, eða hvað Kasmír stóð eitt sinn fyrir. En hún talar með sjálfsöryggi, eins og yfirlætisfullur lestur á fyrirsögnum og meistaragráða komi í staðinn fyrir sagnfræðilega þekkingu.

Hún syrgir afnám 370. greinar stjórnarskrár Indlands en nefnir ekki að greinin viðhélt aðskilnaðarstefnu í Kasmír, veitti íslömskum hryðjuverkamönnum skjól og útilokaði indversk lög. Afnám hennar var skref í átt að lagalegu jafnræði, ekki kúgun. Hún óttast lýðfræðilega breytingu, en spyr aldrei hvernig fornt hindúaland varð næstum alfarið múslimskt. Hún varar við óstöðugleika, en minnist ekki á hverjir kynda undir hann – þ.e.a.s. Pakistan, íslamskt ríki byggt á trúarlegri aðskilnaðarstefnu sem hefur gert Kasmír að vettvangi staðgenglastríðs þeirra í áratugi.

Atburðirnir í Kasmír voru ekki söguleg tilviljun. Þetta var árás á siðmenningu. Það sem gerist nú er framhald – ný nöfn, sömu fyrirætlanir.

Kasmír er ekki saga átaka milli jafningja. Þetta er saga af siðmenningu sem var ráðist á, rænd og hreinsuð af fólki – og nú rangtúlkuð af þeim sem annað hvort eru of huglausir, eða of fáfróðir, til að segja sannleikann.

Rajan Parrikar fæddist í Goufylki Indlands, hlaut skaðmenntun í Bandaríkjunum og var endurbættur á Íslandi. Vefsetur hans er https://parrikar.com