Íris Erlingsdóttir skrifaði áhugaverðan pistil sem við birtum hér í heild sinni:
Margir foreldrar þekkja vel hegðun Demókrata og almannatengslastarfsliðs þeirra í „hefðbundnum fjölmiðlum“ þessa dagana: Krakkarnir, trylltir úr titlunarsemi og frekju, eru einir heima yfir helgi og leggja húsið í rúst.
Þegar foreldrarnir koma heim öskra bandvitlaus börnin á þá: „Af hverju eruð þið ekki búin að taka til eftir okkur!?“
Í þeirri von að stuðningsmenn Donalds Trumps Bandaríkjaforseta snúi baki við honum halda Demókratar áfram hefðarferðinni gegn honum með hverri „fréttinni“ á fætur annarri í von um að kjósendur Trump iðrist þess að hafa kosið hann.
Kjósendur Trumps vita hvað bíður þeirra undir stjórn Demókrata. Að kvarta væri eins og að hafa komist í björgunarbát þegar Titanic sökk og byrja að nöldra yfir því að sætin séu ekki þægileg, það séu ekki nógu mörg teppi og maturinn sé vondur.
Demókratar halda að þeir séu svo nálægt Hvíta húsinu að báðir sigrar Trumps hafi bara verið tímabundin áföll.
En einhvern veginn, þegar þeir álíta sig hafa lokið við að mála enn einn skrattann í líki Trumps á vegginn, lekur málningin og þeir neyðast til að byrja á næsta listaverki, sem þeir eru sannfærðir um að muni gera út af við hann.
Aðalástæðan fyrir því að ég kaus Trump var sú að ég kýs ekki frambjóðendur sem augljóslega eru annaðhvort að ljúga að mér eða ekki með öllum mjalla.
Ég gat ekki kosið frambjóðanda sem segist trúa að fólk geti „skipt um kyn“, sem telur að kynfæri og húðlitur eigi að ráða hverjir verði skurðlæknar, flugumferðarstjórar og hæstaréttardómarar og að stroka eigi út landamæri.
Ég kaus frambjóðandann sem Demókratar reyndu að fangelsa, var næstum myrtur tvisvar, sem heyrði það sem kjósendur báðu um hátt og skýrt og sem svaraði „ég mun berjast fyrir ykkur“.
Ólíkt leiðtogum í Evrópu, sem ár eftir ár hafa svarað kröfum þegna sinna um aukin höft í innflytjendamálum með því að flytja inn sífellt fleiri ómenntaða, eignalausa einstaklinga – sem eiga ekkert sameiginlegt með Evrópubúum og jafnvel hata vestræna menningu – sem munu valda þjóðfélagslegri ringulreið og aukinni skattbyrði um ókomna áratugi.
Hin nýja fjöldahystería bandalags Demókrata og fjölmiðla er sú sama og gamla fjöldahysterían
Enginn bandarískur forseti síðan Frank D. Roosevelt árið 1933 hefur gert meira á fyrstu 100 dögum í embætti en Trump.
Hann hefur ráðist gegn DEI-fjöldasturlun vinstriafla, er að létta byrði skattgreiðenda með skerðingu framlaga til hins upplásna ríkisbáks, loka landamærunum og bjarga börnum frá hættulegri sértrúarhugmyndafræði sem smyglað hefur verið bakdyramegin inn í skóla og allar stofnanir þjóðfélagsins.
Á einum degi gerði Trump meira fyrir réttindi kvenna og samkynhneigðra en allar senditíkur sérhagsmunasamtaka Evrópu munu gera á næstu 100 árum.
Trump er að reyna að gera það sem kjósendur báðu hann að gera: að endurvekja þjóðernishyggju, endurreisa verkalýðsstéttina og rétta hjálparhönd til fólks sem vinstriöflin kalla „ömurlegt“ og hafa fleygt eins og sorpi.
Hvers vegna ættu þeir nú að iðrast?
Hin nýja fjöldahystería bandalags Demókrata og fjölmiðla er sú sama og gamla fjöldahysterían.
Trump getur ekki lagað allt, eins og Demókratar ætlast til – að hann þrífi allt eftir áralanga óstjórn þeirra – og hann mun gera mistök, stundum stór mistök.
En hann mun berjast og reyna, eða eins og Teddy Roosevelt sagði:
„Það er ekki gagnrýnandinn sem skiptir máli; ekki maðurinn sem bendir á hvernig sá sem hrasar en þorir að framkvæma hefði getað gert betur. Heiðurinn tilheyrir manninum sem er í raun úti á leikvanginum – andlit hans atað ryki, svita og blóði – sem kappkostar af hugrekki, sem skjátlast … sem fórnar sér fyrir verðug málefni; sem í besta falli þekkir að lokum sigur mikils afreks, og sem í versta falli, ef honum mistekst, mistókst að minnsta kosti vegna þess að hann þorði, svo hann verður aldrei meðal þeirra köldu og huglausu sála sem hvorki þekkja sigur né ósigur.“
Trump er maðurinn úti á leikvanginum.
Sumir eru óánægðir vegna tolla eða brottvísana sumra innflytjenda. Ríka fólkið er reitt yfir að fá ekki hjálp Trumps til að verða enn ríkara.
En á heildina litið eru stuðningsmenn hans ánægðir.
Trump er bardagamaður fyrir sannleika og raunveruleika og þau öfl sigruðu.
Hann sigraði Demókrata, elítuna og áróðursfjölmiðlana sem háðu og há stríð gegn honum á hverjum degi.
Fyrir þá sem studdu Trump var ekkert betra en að sjá þessi öfl tapa fyrir Trump. Aftur.
Stuðningsmenn Trumps styðja hann vegna þess að hann styður þá.
Hann var frambjóðandinn sem fór á hvern kosningafundinn á fætur öðrum – eftir tvær morðtilraunir – í borgum og bæjum sem flestir Demókratar vita ekki einu sinni að eru til.
Von og trú Demókrata, að stuðningsmenn forsetans séu svo hvikulir að þeir muni yfirgefa hann nú, sýnir fáfræði þeirra.
Stuðningsmenn Trumps muna hvernig ástandið var og við ætlum ekki að snúa til baka.
Höfundur er fjölmiðlafræðingur.