Fjölmiðlamaðurinn Sölvi Tryggvason segir frá ógleymanlegri og hjartnæmnri upplifun sem hann varð fyrir á götum Cape Town í Suður-Afríku. Sagan, sem hann deildi á Facebook, hefur vakið mikla athygli og fjölda viðbragða – enda lýsir hún bæði þjáningu og ótrúlegum styrk mannsandans.
„Í dag ætlaði ég að gera pínulítið góðverk með því að gefa umkomulausri konu smá pening á götunni,“ segir Sölvi í færslunni. En það sem byrjaði sem lítið góðverk breyttist í djúpt og umbreytandi augnablik.
Konan, sem heitir Christina, var með lítið barn í poka á bakinu. Hún brást við með djúpu þakklæti þegar Sölvi rétti henni pening, en þegar hann bauðst til að fara með henni í búð til að kaupa mat – brast hún í grát.
„Hún trúði mér ekki fyrst og fór svo að hágráta þegar hún sá að mér var alvara,“ skrifar hann. „Ég lagði hönd á öxlina á henni og fann fyrir einhverju sem ég get varla lýst – dýpstu auðmýkt og mestu þakklæti sem ég hef fundið á ævi minni.“
Opnaði sig eftir gjöf frá hjartanu
Inni í búðinni vildi Christina aðeins velja það ódýrasta og minnsta sem hún fann – og þakkaði Guði fyrir hverja einustu vöru sem lenti í körfunni.
„Ég er nú þegar búin að fá svo mikið í dag,“ sagði hún í hvert sinn sem Sölvi bauð henni meira.
Þegar þau gengu út úr búðinni sagði Christina orð sem Sölvi segir sig aldrei munu gleyma:
„Ég finn fyrir hjartanu mínu – og það er galopið.“
Þá opnaði hún sig um líf sitt. Christina flutti frá Zimbabwe til Suður-Afríku í leit að betra lífi, en missti mann sinn í bruna og hlaut sjálf alvarleg brunasár. Þar með gat hún ekki lengur unnið fyrir sér. Hún endaði í fátækrahverfunum í Cape Town – þar sem hún hefur þurft að berjast fyrir lífi sínu dag hvern, orðið fyrir kynferðisofbeldi og greinst með HIV, ásamt barninu sínu.
Þrátt fyrir ólýsanlega þrautagöngu hafði Christina eina ósk: að komast aftur heim til Zimbabwe og deyja þar með reisn.
Lét hana fá pening til að komast heim
„Við lögðum á ráðin um hvað væri hægt að gera,“ segir Sölvi. „Ég lét hana fá pening til að komast heim.“
Saman gengu þau um götur Cape Town að rútustöðinni þar sem móðirin og barnið lögðu af stað í tveggja daga ferð heim á landamærin.
„Þegar við kvöddumst sagðist hún aldrei gleyma þessum degi sem hefði sýnt henni að bænir hennar væru heyrðar,“ segir Sölvi. „Ég get ekki lýst blessuninni sem þessi kona sendi mér í dag og stærðinni á þakklætinu.“
Hann segir að reynslan hafi breytt heimsmynd sinni:
„Ég varð vitni að algjörlega nýrri vídd þegar kemur að styrk mannsandans. Að halda í vonina, þakklætið, auðmýktina og meira að segja brosið eftir allt sem hún hefur gengið í gegnum – það setur hlutina í nýtt samhengi.“
Sölvi lýkur færslunni með þessum orðum:
„Ég mun aldrei gleyma þér og barninu þínu, Christina.“ ❤