Þráinn Bertelsson, leikstjóri og handritshöfundur Líf-myndanna sakar Stöð 2, segir að boðuð sýning á Líf-myndunum á Stöð 2 sé gróft brot á heiðursrétti sínum. Hann biður sjónvarpsáhorfendur afsökunar á skorti á myndgæðum myndanna og hvetur Kvikmyndastofnun Íslands til að bjarga myndunum yfir á stafrænt form. Þetta kemur fram á vefsíðu Þráins.
Til stendur að sýna myndirnar þrjár, Nýtt líf, Dalalíf og Löggulíf á Stöð 2 að kvöldi 17. júní. Myndirnar verða alla sýndar í röð frá klukkan 19.10 til 23.40. Þráinn segir ánægjulegt að sjá að Líf-myndirnar skuli enn þann dag í dag vera taldar boðlegt dagskrárefni Stöðvar 2 að kvöldi 17. júní.
„Þessar myndir hafa orðið lífseigari og vinsælli heldur en mig nokkurn tímann óraði fyrir og var ég þó með bjartsýnni mönnum á þeim árum sem þær voru gerðar,“ segir hann.
Hitt er verra að þessi boðaða sjónvarpssýning er ekki með mínu leyfi og það er skýrt og mjög gróft brot á heiðursrétti höfundar að bjóða almenningi upp á að sjá afrit af 30 ára gömlum og gatslitnum sýningareintökum sem á sínum tíma þurftu að þola rispur og slit á ferð gegnum flestar kvikmyndasýningavélar í kvikmyndahúsum landsins.
Þá segir Þráinn að enginn vafi leiki á að það sé Nýtt líf ehf. og hann sjálfur sem eigi rétt til eintakagerðar af upprunalegum filmum sem myndunum var dreift á á sínum tíma.
„Framkoma þess fyrirtækisins Senu h.f. sem seldi hálfri þjóðinni dvd-eintök af þessum myndum gerð eftir fornum bíósýningareintökum sem fyrirtækið komst yfir ásamt fleiri myndum við gjaldþrot mér óviðkomandi aðila í kvikmyndabransanum hefur verið ótrúlega hráslagaleg og batnaði því miður ekki þegar þetta fyrirtæki skipti um kennitölu,“ segir hann.
„Þá sem horfa á þessar myndir mínar í þessari útgáfu bið ég afsökunar á fullkomnum skorti á myndgæðum og vil að áhorfendum sé ljóst að þessar sýningar fara ekki fram í mínu nafni né með mínum vilja.“
Loks segir Þráinn að honum þætti vænt um ef Kvikmyndastofnun Íslands fengi einhvern tímann, áður en það verður um seinan, áhuga á því að taka sig til og aðstoða sig að bjarga því sem bjargað verður af myndunum yfir á rafrænt form með þeirri virðingu sem hann telur þær verðskulda.
Þráinn segir að lokum að sýningin, sem hann ber enga ábyrgð á sýni ekki aðeins fullkomna fyrirlitningu á höfundarrétti, heiðursrétti og íslenskri kvikmyndagerð heldur einnig á rétti íslenskra áhorfenda til faglegra vinnubragða af hálfu þeirra sem bera þessar myndleifar á borð, eins og hann orðar það sjálfur.
„Ég er þakklátur fyrir það langa líf sem þessar myndir hafa þegar notið en harma þessa misnotkun á gömlum upplituðum eintökum sem ekkert erindi eiga fyrir almenningssjónir. Íslensk kvikmyndagerð á betra skilið.“